Album 'Atacama'

Het fascinerende van reizen is, dat je soms binnen treedt in een onvermoede wereld. Zo was het gevoel dat ik onderging in de Atacama woestijn in het noorden van Chili van een bijzondere schoonheid. De eindeloze zoutvlakten van 100 bij 200 kilometer doorsnede, waar je vanuit het midden de bergen om je heen nog steeds kunt zien, naaldscherp gestoken tegen de kobaltblauwe lucht op ruim 2400 meter hoogte. Vanuit de vlakte kijk je op tegen de nog hoger gelegen Altiplano en de fascinerende, vaak meer dan 6000 meter hoge, bergtoppen van de Andes, door de indianen gezien als goden. Het meest fascinerende was de heilige vulkaan Licancabur, die je voortdurend op de vlakte leek te achtervolgen met zijn ongenaakbare aanwezigheid. De Andes, de Altiplano, de eindeloze vlakten van de Salazar, de ontelbare kleuren van de woestijn. Ik heb er nachtenlang vrijwel geen oog van dichtgedaan. Ik kwam pas tot rust toen ik het gevoel had de emoties en de schoonheid enigszins in beelden te hebben gevangen. Atacama de verbeelding van de schoonheid. De stilte verstild. De kleuren in stolling gevangen. Mijn foto's zijn niet meer dan een aan de eeuwigheid ontstolen moment.